Kreunend zet de trein zich in beweging. Oorverdovend bestijgen wij de verroeste brug over de rivier die het noorden van Ninh Binh begrenst. Langs de kade van de krachtcentrale liggen stalen schuiten met bergen kolengruis in het open ruim. Aan boord scheppen mannen in lompen het gruis op de lopende band. Het gitzwarte terrein rond …
Ninh Binh is een middelgrote stad aan de herenigingsspoorlijn tussen Hanoi en Ho Chi Minh-stad. De elektriciteitscentrale aan de spoorlijn is ooit met Chinese hulp gebouwd en braakt nog dag en nacht grijsgele dampen uit. Omwonenden klagen dat de rook op hun luchtwegen slaat, maar verhuizen is vanwege geldgebrek uitgesloten. Ondanks de luchtvervuiling door de …
De eetkraampjes voor het busstation van Vinh baden in het kunstlicht. Het is 04.00 uur in de ochtend, maar sommigen laten zich daardoor niet van hun ontbijt weerhouden. De vroege gasten kauwen traag op hun mie en staren glazig voor zich uit. Wie nog geen klanten heeft, blijft uitgestrekt op de houten bank achter zijn …
Voordat Honda-chauffeur Dao mij komt ophalen wil ik nog even ontbijten bij het garage-restaurant tegenover mijn hotel. Buiten het hotel staat Dao al op mij te wachten, een half uur vroeger dan afgesproken. Om zich aan mij te conformeren heeft hij vandaag een overhemd aangetrokken en zijn plastic slippers verruild voor zwart gelakte schoenen. Hij …
14 kilometer ten noordwesten van Vinh ligt Kim Lien, geboortedorp van Ho Chi Minh. Het huis waarin bac Ho (oom Ho) in 1890 werd geboren is als door een wonder gespaard gebleven. Met zorg en toewijding wordt het in stand gehouden, als relict van de onafhankelijkheidsstrijd en de daarop volgende Communistische revolutie. Met Ho Chi …
“Hondenvlees in het geboortedorp van Ho Chi Minh” verder lezen
Hanoi, x mei ’95 De laatste week van mijn verblijf in Vietnam is aangebroken. In plaats van landinwaarts te trekken ben ik naar Hanoi teruggekeerd. De kwaliteit van de wegen in het binnenland maakt het reizen per bus onbetrouwbaar. De bussen rijden onregelmatig en de reisduur staat niet van tevoren vast. Voor een kort bezoek …
Sa Pa, vii mei ’95 Vannacht droomde ik dat mijn vader dood was, overleden aan een longaandoening. In mijn droom schrok ik wakker en hoe ik ook probeerde, ik kon er niet achter komen of ik zijn overlijden had gedroomd of dat hij in werkelijkheid dood was. Het gedroomde ontwaken zette mij op het verkeerde …
Sa Pa, v mei ’95 Dubbelgevouwen op een krukje zit ik in de laadruimte van de volgepakte minibus naar Phu Long en wordt geplet tussen de losse bank voor mij en de achterklep. Vanuit Phu Long steek ik vanaf Cat Ba eiland met de veerboot over naar Cat Hay. In Cat Hay wacht de volgende …
Een reisschrijver heeft iets van het mensentype dat de hele dag op zoek gaat naar de bril die de hele dag al op zijn neus staat. Hij vertrekt naar verre oorden en ontdekt daar missiepaters in de wildernis of sporen van Lord Byron, wondervreemde taferelen, maar uiteindelijk is het toch nooit het vreemde wat hij …
“De vleugels van Lieu Hanh; mateloos reisverhaal van Michel Maas” verder lezen
Cat Ba, iii mei ’95 Belangstellenden die een excursie per boot naar Ha Long baai willen maken kunnen zich bij Hanh melden. Ha Long baai is 1 van de redenen waarom buitenlanders de moeite nemen om naar Cat Ba te komen. Nu landen er kleine groepjes doorzetters op het eiland, maar Hanh verwacht in de …
© Wouters Communications 1995 - 2020