In een legendarisch Vietnam van voor de oorlog, voor de koloniale tijd, ja voor alles eigenlijk, wordt het tragische verhaal verteld van een jonge ongehuwde moeder.
Een moeder die verkiest te zwijgen, waardoor haar levensloop een intrigerend raadsel wordt. Verfijnd en esthetisch overweldigend Vietnamees epos, geregisseerd door broer Doan Thanh Nghia en zus Doan Minh Phuong.
Aan het maken van Bride of Silence ging maar liefst 10 jaar research vooraf en dat is te zien. Met verbluffende historische accuratesse wordt het Vietnamese dorpsleven van 200 jaar geleden opnieuw tot leven gewekt.
Op zijn sterfbed vertelt Tuy zijn pleegzoon Hien voor het eerst over diens moeder, Ly An, die 17 jaar eerder ongehuwd zwanger raakt en door de gelovige gemeenschap van haar pottenbakkersdorpje wordt bestraft. Ze schikt zich in een onafwendbare dood, maar blijft weigeren om de identiteit van de vader prijs te geven. Op het moment dat de baby in een mand de rivier op wordt gestuurd, breekt een vernietigende storm los.
Met haar geheimhouding en geslotenheid bakent de veroordeelde Ly An haar onaantastbare persoonlijke vrijheid af. In oosterse kritieken is Bride of Silence daarom wel omschreven als de eerste Vietnamese feministische film. Opvallend zijn ook de boeddhistische en christelijke elementen in zowel verhaal, symboliek als muziek. Een inventieve verwijzing naar de meer recente westerse inmenging in Vietnam en de huidige culturele identiteit van het land.
Naast het melancholische verhaal en het zuivere acteerwerk is het vooral de esthetiek van dit debuut die overweldigt. Dit is het soort film waar het grote witte doek voor is uitgevonden. – International Film Festival Rotterdam [01.02.05]